25 Mayıs 2010 Salı

Havlu Kenarları


İlk resimdeki havlu kenarı bize hediye geldi, diğer iki havlu kenarını ben ördüm. Haziranda ağabeyim evlenecek, bu yüzden bu havluları ve birkaç parça çeyizlik malzemeyi onun çeyizine koyduk. İnsanın çeyizinden (daha evine götüremeden) bazı şeyler bağışlamak zorunda kalması çok acı :)) Havlularımdan ve hediye ettiğim diğer çeyizsel malzemelerden çok zor ayrıldım :)) 
Hüzünlü oldu :)) Havlularla helalleştik ve onları ağabeyimin evinde dolaba yerleştirdik. Benim yaptığım fedakarlığı kimse yapmaz, kimse benim kadar cömert olamaz, kimse en güzel çeyizini yengesine vermez diyerek geziyorum evde:)) Anneme karşı üzgün suratlı kedi ifadesiyle bu şekilde duygu sömürüsü yapıyorum ki, bana istediğim düdüklü tencereyi alsın :)) Durum tamaaaameeen duygusal yani:))

Düdüklü tencere diyerekte kendilerine hakaret etmek istemem, kendileri Tefal Clipso oluyorlar. Annemden önce davranıp bana hediye almak isteyen olursa buraya not bıraksın lütfen  adres bilgilerimi bildireyim:))) Eksiğin var mı, alınacak birşey var mı diye soranlara, "yok teşekkür ederim" diyerek tekliflerini reddeden ben, nedense internette karşımda bana bakan bir yüz olmadığı için olsa gerek, pek bi yüzsüzüm:)) Bu yazımdan sonra korkarımki bir daha bloguma kimse uğramayacak... Herkese sevgiler:))

2 yorum:

  1. güzel örnekler insan güzelden ayrılamıyorki haklısın :)))

    YanıtlaSil
  2. abarttığım kadar yok tabi :) anneme demogoji yapıyorum.

    YanıtlaSil